Gilles Chaygneaud – Dupuy, Bordeaux, Frankrijk, Europa
Ongekend terrein
In 2017 gingen we op bezoek bij enkele Italiaanse en Franse collega’s. Bijna elke stop kwam de heer Gilles Chaygneaud wel ter sprake, onze nieuwsgierigheid begon te groeien naargelang de trip vorderde en we hoopten dan ook ooit mijnheer Chaygneaud in levende lijve te mogen ontmoeten.
Op 11 augustus kwamen we al een heel stapje dichterbij. We gingen langs bij Florian Henaux, onze voorlaatste stop voor we huiswaarts zouden keren. Ook daar kwam mijnheer Chaygneaud ter sprake, logisch ook, want Florian spreekt steevast over zijn mentor. Voor we het goed en wel beseften, had Florian geregeld dat we langs mochten gaan… Een extra stop op onze roadtrip, dat is het grote voordeel wanneer je met de auto op reis gaat, die extra pareltjes waarvan je onverwacht mag meegenieten.
We hadden begrepen dat we zaterdag of zondag mochten langskomen, naargelang het ons het beste uitkwam, we besloten om zondag te gaan.
De weg naar het paradijs
Het werd een kleine zoektocht om het juiste huis te vinden, mijnheer Chaygneaud woont een beetje afgelegen, maar wel wondermooi. Toegekomen aan zijn woning, kwamen we onmiddellijk zijn vriendelijke vrouw tegen. Blijkbaar was er een familiedineetje gepland. Doch, mijnheer was nog ergens in de tuin, met andere bezoekers en we mochten gerust naar de tuin gaan kijken. “Gewoon rechtdoor en dan naar links, doe misschien wel laarzen aan…” zei mevrouw Chaygneaud.
Zo volgden we letterlijk de weg naar het aardse paradijs tussen de bomen. We hadden nog maar net kennis gemaakt met waterlelies in de bergen en nu middenin een bos? Waarom ook niet, we waren voorbereid en vooral benieuwd.
Het paradijs
Deze groene oase is niet zomaar even een waterlelie tuin of kwekerij, dit is letterlijk een verborgen schat. Zelfs wanneer we nu naar de foto’s kijken, kunnen we niet geloven dat deze tuin werd gecreëerd door één enkele man, het lijkt eerder een natuurwonder dan een aangelegde tuin.
Hoe dit geschapen paradijsje tot stand kwam en wie mijnheer Gilles Chaygneaud nu eigenlijk is, vertellen we u hier graag.
Mijnheer Gilles Chaygneaud werd geboren in 1945 in Angoulême en studeerde voor ingenieur in Toulouse. Maar, mijnheer Chaygneaud is vooral een aimabele man met een passie voor groen en een impressionant doorzettingsvermogen.
Dat hij een aimabele man is mochten we zelf ervaren, ook al kwamen we tijdens een familiereünie langs, hij nam toch even de tijd om ons te woord te staan en stelde ons zelfs voor om mee te eten met de hele familie.
De passie voor groen, daar hoort niet zoveel uitleg bij. Deze vind je in de hele tuin terug, dit gaat veel verder dan een paar waterlelies in een vijver. Dit is een doordacht gecreëerde groene oase. De gedrevenheid kwam ook naar boven aan de manier waarop mevrouw zei: “Hij zit ergens achteraan in de tuin, zoals altijd 🙂“
Ten slotte, dat doorzettingsvermogen…je moet maar even in de tuin rondlopen en beseffen dat hij dit allemaal zelf heeft verwezenlijkt, dit is de creatie van 1 man en zijn twee handen.
Nu, hoe is deze hof van Eden ontstaan, behalve door dat doorzettingsvermogen natuurlijk….
De allereerste vijver die hij ooit aanlegde was bedoeld als modderbad voor zijn kleine kinderen. Helemaal anders dan wat hij nu heeft, maar allicht ook een klein paradijsje voor de kinderen toen.
Japanse invloeden
Met de huidige tuin werd gestart in 1998 en die bestond vooral uit zeldzame bomen, Japanse Acers, Sequoia’s en natuurlijk bamboo. Op dat moment had mijnheer Chaygneaud zijn bonsai kwekerij en daardoor was zijn interesse in Japanse tuinen vanzelfsprekend zeer groot. De liefde voor Japanse tuinen, merk je namelijk ook aan de prachtig gebalanceerde steensculpturen doorheen de tuin. Ook de leuke elementen gemaakt van gevlochten bamboo, die je in de tuin terugvindt, verraden een passie voor Japan…
Door die belangstelling in Japanse tuinen, ontstond logischerwijze ook een interesse in vijvers. Het landschap van de tuin leende zich dan ook nog eens perfect hiervoor. Na het aanleggen van vijvers, volgden al gauw de waterplanten, waterlelies en zelfs lotussen. Dit zorgde ervoor dat mijnheer Chaygneaud zijn belangstelling voor waterlelies zo groot werd, dat de bonsai op de achtergrond verdwenen.
Tuinieren als meditatie
De tuin bestaat nog maar 20 jaar. Hoe mijnheer chaygneaud erin geslaagd is om op zo’n korte tijd een dergelijke natuurweelde te creëren is mij een raadsel. Het feit dat hij zelf zegt dat “graven een vorm van actieve meditatie is geworden” verduidelijkt wel het één en ander. We vermoeden dat het balanceren van stenen ook een vorm van mediatie is… En dan zijn er mensen die op een matje mediteren….moesten die ook allemaal aan zo’n actieve meditatie doen, de wereld zou er een pak groener uitzien…
In 2006 kocht mijnheer Chaygneaud nog een aangrenzend stuk tuin erbij dat meer in de zon lag en ook minder hellend was, perfect dus om meer waterlelies te kweken. Zo werden er steeds meer vijvers gegraven en groeide ook de collectie waterlelies aan. Er zijn meer dan 150 waterpartijen verdeeld over de volledige tuin. Ondertussen zegt mijnheer Chaygneaud dat hij deze collectie niet meer wenst uit te breiden, maar hij is natuurlijk wel altijd blij met een nieuwigheidje.
We willen het toch ook even over de voor- en nadelen van een dergelijke tuin hebben.
Het grote voordeel van deze natuurlijke vijvers met aardbodem is dat de planten zich ten volle kunnen ontwikkelen. De sterke groeiers doen het er dan ook extreem goed. Nymphaea Escarboucle (de allereerste waterlelie die mijnheer Chaygneaud ooit kocht) en Nymphaea Sunny Pink zijn maar 2 voorbeelden van weelderig groeiende en bloeiende waterlelies. Een kleintje zoals de Nymphaea helvola, doet het dan weer wat minder hier dan in een besloten kweekplaats.
De nadelen gepaard gaand met dit soort vijvers zijn wel talrijker. Zelf denken we onmiddellijk aan het enorme onderhoud, maar daar rept mijnheer Chaygneaud met geen woord over 🙂
Mijnheer Chaygneaud spreekt eerder over het tekort aan water in de zomer en de steeds talrijk aanwezige invasieve planten en parasieten.
Het water in de vijvers is ook zurig en koud, de aarde is niet voedselrijk en de vijvers staan soms langere tijd droog. Daarbij heb je ook nog het groot aantal ongedierte waaraan de waterlelies moeten ontsnappen zoals kevers en rupsen. Maar dat kennen we hier in onze kwekerij natuurlijk ook.
Tuin als voedselbron
Maar bij mijnheer Chaygneaud hebben ze dan ook nog eens last van beverratten en everzwijnen,…een heel ander soort ongedierte dan wij hier gewoon zijn en waarschijnlijk een pak lastiger te bestrijden. Er zijn ook kleine kreeftjes die de planten beschadigen, maar we vernamen dat deze tot het dieet van de heer des huizes behoren, dus dat is misschien toch minder erg.
Al deze “nadelen” zijn dan ook de reden dat Florian Henaux zijn planten graag test in de vijvers van mijnheer Chaygneaud. Florian hoemt het de ‘crash test’. Als zijn waterlelies het daar goed doen, dan kunnen ze alles aan 🙂
De leerling overklast zijn mentor
Zoals reeds eerder gezegd, hebben Florian Henaux and Gilles Chaygneaud een hele speciale band. We vroegen hem hoe deze band eigenlijk is ontstaan:
“Ik heb Florian leren kennen in 2009, toen ik via de ledenlijst van WGI op zoek ging naar Franse leden. Ik was namelijk op zoek naar iemand om planten mee uit te wisselen. Florian had toen nog maar 2 jaar een vijver. We hebben enorm veel uitgewisseld en gezien ik al zo’n 4 à 5 jaar veredelaar was, heb ik hem met het virus aangestoken.
Ik toonde hem onder andere hoe ik waterlelies bevruchtte met behulp van een pluim, hoe hij de zaadjes moest conserveren en ook hoe hij jonge plantjes in een gesloten omgeving kon opbrengen. Al heel snel, oversteeg de leerling de leraar en ik ben er heel fier op dat ik enkele van zijn ISG’s heb mogen uitgroeien.
Ik ben zelf nog nooit bij Florian thuis geweest, maar hij komt wel elk jaar langs met fantastische vrienden. Hij is tevens mijn absolute favoriete veredelaar.”
Een mooier compliment kan Florian Henaux niet krijgen denken we, wanneer jouw mentor je zijn favoriete veredelaar noemt…we vermoeden dan ook dat Florian dit met een blos op zijn wangen leest.
Het respect voor elkaar is dan ook enorm groot. Dat merk je onder andere aan het feit dat Florian een variëteit van hem naar GIlles Chaygneaud heeft genoemd. Maar nog meer aan hoe Florian over zijn mentor praat…
“Het is moeilijk voor mij om in enkele woorden te omschrijven wat Gilles voor mij betekent. Ten eerste, is hij een vriend. Zelfs al woont hij ver en zien we elkaar niet zo veel, het is elke keer fantastisch om hem te bezoeken. Hoewel de meeste langsgaan voor zijn mooie vijvers en planten, ga ik vooral voor hem. Ik hou ervan om tijd met hem door te brengen, samen te discuteren over zijn tuin, zijn planten, het ongedierte, de parasieten… De onderwerpen waarover wij kunnen praten zijn talrijk, ik luister vooral, want hij heeft zoveel te vertellen.
Ten tweede is hij mijn mentor. Hij heeft zoveel ervaring over waterlelies, hoe je ze moet kweken, hun identificatie,… En natuurlijk is hij degene die me in de wereld van het kruisen heeft ingewijd. Ik zal er hem eeuwig dankbaar voor blijven, het is zo’n boeiende en uitdagende wereld. Hij is de enige veredelaar in Frankrijk en het is dan ook met hem dat ik hierover kan praten. En tevens, gebruik ik enkele van zijn variëteiten om mijn eigen kruisingen mee te maken. Dahlia is de basis van bijna al mijn dubbele variëteiten. ZIjn werk is even belangrijk als dat van Slocum of Marliac in het DNA van mijn variëteiten. En ik weet zeker zonder hen, had ik nooit mijn favoriete variëteiten kunnen maken.
Eigenlijk is hij een fantastische tuinier met een filosofie die ik bewonder. Hoewel ik heel goed ben in het kweken van nieuwe variëteiten is hij iemand die van alle markten thuis is. Zowel kweken en groeien van waterlelies, bonsai, bamboo,… Hij heeft groene vingers waar ik alleen van kan dromen. En het is een natuurwonder, dat hij op meer dan 70-jarige leeftijd nog steeds met de hand zijn vijvers kan graven. Zijn tuin getuigt van een impressionante schoonheid en harmonie. Het is een man die de natuur niet wil bedwingen, maar ze eerder toefluistert, hij heeft in elk geval zijn plaats gevonden binnen de natuur. “
La vie en rose
Zoals je op de foto’s kan zien heeft mijnheer Chaygneaud vooral roze en rode waterlelies. Dit is geen bewuste keuze, maar om de een of andere reden doen witte en gele waterlelies het niet zo goed mijnheer Chaygneaud vermoed dat het aan de zuurtegraad van het water ligt.
Zijn lijstje van favorietjes:
Favoriete waterlelies: De perfecte waterlelies bestaat niet voor mij, het mooie aan waterlelies is juist dat ze allemaal zo verschillend zijn. Een waterlelie is voor mij geslaagd, wanneer ze onmiddellijk opvalt door anders te zijn, zoals: Nymphaea Hidden Violet, Nymphaea Perry’s Orange Sunset, Nymphaea White 1000 Petals.
Favoriete kwekerijen: Santonine de Crhistine Verneuil, Jardins de Neptune de Patrick Charlé
Favoriete tuinen: Latour-Marliac
Favoriete veredelaar: Florian, absolute nummer 1 en op 2 Dr. Rober Kirk Strawn
Deze tuin is meer dan enkele vijvers met waterlelies, deze tuin is een wandeling in een prachtig stukje natuur, waarin je zo kan verdwalen en bijna gaat hopen dat je de weg nooit meer terug vindt.
Hieronder nog enkele van zijn eigen hybriden, want Mr. Gilles heeft zelf ook wel wat gecreëerd. Zoals u wel kan raden, allemaal roze.
