Titus Nymphaeas, Concoules, Frankrijk, Europa
Onze allereerste waterlelie avant-première ervaring
U heeft waarschijnlijk al over een “avant-première” gehoord. U kent het van films, boeken of misschien zelfs musea,… Letterlijk wil het zeggen dat je iets mag bekijken voor het officieel te zien is. Je bent dan als het ware uitverkoren om als één van de eersten iemands kindje te komen bekijken. Want zo noemen kustenaars hun creaties natuurlijk. Hun “kindje”. Meestal gaat het over creatieve probeersels, het is namelijk een manier voor de kunstenaar om zijn “kindje” te tonen zonder direct onderhevig te zijn aan kritiek van het grote publiek.
Wel, of we uitverkoren waren weet ik niet, of het de bedoeling was om geen kritiek te geven weet ik ook niet. Maar we mochten in elk geval wel al voor de officiële opening naar het kindje van Nicolas en Mathieu gaan kijken.
Het was de bedoeling om even langs te gaan, maar het draaide een beetje anders uit. Onze gps stuurde ons alle kanten uit, hoe moeilijk het ook was om er te geraken, het was nog een pak moeilijker om te vertrekken…we bleven dan ook een dag langer dan voorzien in het Concoulse paradijs en hadden we niet naar huis gemoeten, het had nog meer mogen zijn.
Waar, wat, wie hoor ik u al denken. Al die vragen proberen we hieronder netjes te beantwoorden, want eerlijk gezegd we waren ook wel heel nieuwsgierig.
De pré avant-première
Mathieu Egidio, werd geboren in 1980 in Dourdan. Dourdan is een kleine gemeente van zo’n 30km2, niet ver van de hoofdstad Parijs. Hij studeerde production horticole et paysagiste. Hetgeen me eigenlijk een beetje verbaasde, ik dacht écht dat hij een dtp of andere grafische opleiding had gevolgd. Mathieu is namelijk een top ontwerper.
Nicolas Long, geboren in Toulon, in het jaar 1978. Hij studeerde voor Ingenieur, gespecialiseerd in wetenschappelijke beeldbewerking.
Titus, geboren in 2017 te Concoules, gloednieuwe kwekerij van Nymphaea, Colocassia, …. .
Titus: de tuin
Concoules ligt een 90-tal kilometer boven Nîmes in het nationaal park De Cevennen (Cévennes), een streek en bergketen in het Franse Centraal Massief. Ja, een kwekerij van waterlelies midden in de bergen, we moesten er ook even aan wennen. Mathieu en Nick gaan dan ook prat op hun unieke locatie nabij Mont Lozère en al gauw bleek dat we wel het een en ander gemeen hadden.
Al zit Titus zo’n 1.000 kilometer zuidelijker dan Agua, ons waterlelie seizoen is even kort, zeker vergeleken met de collega’s in het vlakke en warme zuiden.
Vlak is het natuurlijk niet in de bergen en dit zorgt ervoor dat Mathieu en Nicolas een beetje creatief moesten zijn bij het inplannen van Titus. Het werd ons onmiddellijk duidelijk dat ze daar heel goed in geslaagd zijn en ze hebben dan ook het natuurlijke ‘nadeel’ omgebogen in een enorm voordeel. De oplossing was werken op verschillende niveau’s, hetgeen de kwekerij een wat minder klassiek uiterlijk geeft en de bezoeker de kans geeft om zelf zijn weg te zoeken. Het mooiste voorbeeld van hun vindingrijkheid is natuurlijk de vijver achteraan het huis. In plaats van de enorme aanwezige steen met man en macht te verplaatsen, bouwden ze de vijver errond. Fantastisch toch als je zo’n natuurlijk element kan inwerken en het resultaat mag er zijn. je kan zelfs op de steen gaan zitten als je wil, zomaar midden in de vijver…ik zag me er al mijn croissantje eten op een zondagochtend….
We beginnen dan ook bij het prille begin en dat blijkt een vuilbak van 90 liter te zijn. Zou het de Franse zwoele lucht zijn? We kennen nog zo iemand daar, die ooit begonnen is met de romp van een boot…en ook daar is het uitgegroeid tot iets moois.
In elk geval werd deze afvalemmer de allereerste vijver van Mathieu.
De waterlelie die de spits mocht afbijten werd de Nymphaea Peach Sunrise, gekocht bij Latour-Marliac.
Als je Mathieu een beetje kent, dan weet je dat dit zijn eerste en laatste waterlelie is die ooit in een vuilbak belandde. Mathieu en ik hebben dezelfde ziekte, een waterlelie gooi je NIET weg, punt uit.
Die Nymphaea Peach Sunrise heeft echter zijn eerste plaats moeten afgeven aan de Nymphaea Chubby, ondertussen de absolute favoriet van Mathieu.
Indien je Mathieu een beetje kent, komt dit wel als een verrassing, een niet-perzikkleurige waterlelie… Dat klinkt helemaal niet als Mathieu. Waarom dan wel? “C’est un nénuphar avec une belle silhouette épurée et distinguée, mais en même temps trapu, il représente une des silhouettes idéales d’un nénuphar rustique, et en plus il est très florifère.” zegt Mathieu hier zelf over.
We dachten dat deze waterlelie ook geen specifieke geur had, maar Mathieu corrigeerde ons. Nymphaea Chubby heeft wel degelijk een aangename, zoete geur.
We hebben deze waterlelie zelf niet in onze collectie, maar gaan daar in 2018 zeker en vast iets aan doen, na deze lovende woorden.
De allereerste lotus kwam dan weer van bij niemand minder dan Yann Mumber, het werd de Nelumbo Perry’s Giant Sunburst, nog steeds het favorietje van Mathieu trouwens.
Nu we toch alle favorietjes aan het bespreken zijn, geven we ook even de favoriete botanische tuin mee. Dat is het “Europees” pareltje, Kew Gardens, waar ze al meermaals op bezoek gegaan zijn. De plaats om Carlos Magdalena te ontmoeten natuurlijk en om even bij de Nymphaea thermarum te duiken…
Zijn favoriete veredelaar is dan weer Dr. Robert Kirk Strawn, wie anders? Om zijn alomgekende vriendelijke karakter, maar natuurlijk niet minder om zijn immens doorgedreven selectie van kruisingen met de typische “Strawn” eigenschappen.
Gezien Titus Watergardening nog maar net gestart is, is dit zeker en vast het belangrijkste luik van dit verhaal.
Wij zien hun toekomst in elk geval rooskleurig in, of eerder perzikkleurig in hun geval. Weer eens twee jonge fanaten met passie en, nog belangrijker, de wil om het goed te doen.
Zoals ze zelf zeggen, willen ze eerst en vooral pedagogische ondersteuning geven, om zo mee te kunnen werken aan het behoud en de bescherming van de waterplanten. En natuurlijk, de mensen kennis laten maken met een collectie uitzonderlijke waterlelies is ook zeer belangrijk in onze branche.
Titus: de beer
Alle begin is moeilijk en als het moeilijk gaat, dan kan je iemand gebruiken die aan je zij staat, iemand waar je kan op rekenen. Dat moeten ook Mathieu en Nicolas gedacht hebben. Daarom ook de keuze van deze mooie en originele naam, Titus Nymphaeas, voor hun nieuwe project. Titus was niemand minder dan de eerste steun en toeverlaat van Mathieu en van zovelen onder ons, de grote pluche beer die altijd aan je zijde staat. Die ons als kind hielp om zelfzekerder te worden.
Toen ik dit antwoord kreeg, dacht ik dat mijn volgende vraag ook al beantwoord was, maar er zit meer achter die coole beer die overal opduikt op hun website en andere communicatie.
De beer blijkt ook een grote knipoog naar “Smokey Bear”, de mascotte van de brandweermannen in de bosrijke gebieden van de Verenigde Staten van Amerika, te zijn.
De liefde voor het behouden en beschermen van de natuurlijk flora wordt niet alleen duidelijk door de keuze van deze Smokey Titus, maar ook door de keuze van Concoules als uitvalsbasis.
Ze werden onmiddellijk verliefd op de wilde natuur in dit klein deeltje van de Cévennes. Een prachtige tuin omgeven door bergen en bomen, maar toch met genoeg zon om de waterlelies tot hun recht te laten komen. Wat wij het knapste vonden aan deze tuin, zijn de rotsen die her en der verspreid liggen op het domein, je krijgt ze er gratis bij. Hoewel, als zo’n rots net op de plaats ligt waar je een vijver wilt maken, dan zit je wel met een klein probleem of een grote kraan…. En ja, ook de poezen lijken het daar naar hun zin te hebben nabij Mont Lozère.
Nymphaeas
Daar draait het natuurlijk allemaal om, het tweede deel in hun naam. Mathieu en Nick hebben al een prachtige collectie uitgebouwd van zo’n 150-tal variëteiten. Er zitten heel veel fraaie klassiekers tussen en we zijn dan ook blij dat er weer een kwekerij is die interesse toont in de basisplanten. Natuurlijk hebben ze ook ruimte voor de nieuwigheden, zoals de ISG’s.
Een Nymphaea Perry’s Autumn Sunset wil Mathieu zeker nog eens toevoegen aan zijn collectie, maar ik heb zo’n vermoeden dat dat zeker niet de enige is… Beginnen is gemakkelijker dan stoppen, dat zullen ze wel nog merken, die twee.
De ideale waterlelie van Mathieu moet prachtige gevlekte bladeren hebben en zeer geparfumeerd zijn. Mathieu heeft namelijk nog een karakter-eigenschap om jaloers op te zijn, een fantastisch goede reukzin. Stel je voor dat je je ogen toe doet en op basis van de geur weet welke waterlelie er voor je neus wordt gehouden, ik kan er alleen maar van dromen.
Daarnaast heb ik nog een sneak preview voor al mijn lezers, in de toekomst mogen we enkele waterlelies van Councoulse makelij verwachten, nog even geduld dus. We verwachten dan ook een waterlelie met een prachtig blad en een overweldigende geur hé Mathieu!
Met toch wel wat spijt in ons hart moeten we meedelen dat dit project ondertussen toch werd stopgezet.
De tuin is er voorlopig nog, maar niet meer toegankelijk voor het publiek….
D906 Route de Villefort
30450 Concoules
www.titusnymphaeas.com
