Gianluca Bonomo / Piantedacqua.it Collega Kwekerij Italië Agua.be

Piantedacqua.it/ Feletto, Turijn, Italië, Europa

The Lord of the Waterlelilies

Het is logisch dat de meeste van onze artikels over botanische tuinen, veredelaars, privé tuinen, …. gaan.
Het leuke echter aan onze branche is dat we niet écht concurrenten hebben, maar eerder collega’s. Het werd dan ook hoog tijd om een nieuw hoofdstuk te schrijven over onze collega’s over de hele wereld.
Ik denk dan ook dat Gianluca ideaal is om mee te beginnen. We zijn hem gaan bezoeken in augustus 2017 op een typische warme (maar net niet té hete) en zonnige Italiaanse dag.
We begonnen onze dag met een zeer lekker ontbijt, ons aangeboden door Gianluca, maar dat is natuurlijk niet zo relevant voor de rest van dit artikel. We wilden het gewoon even kwijt.

Even over Gianluca zelf…

Hij werd geboren in 1972 in Rivarolo Canavese, een rustig dorpje in de provincie Turijn.
Hij is afgestudeerd in multimedia en heeft jaren ook les informatica gegeven. Op een dag kreeg hij de kans om van zijn hobby zijn job te maken en hij stopte dan ook volledig met lesgeven.
Dit is Gianluca op papier, voor ons echter is hij een zeer gepassioneerde, grappige waterlelie-mens die zichzelf “The Lord of the Waterlilies” noemt.
Dit klinkt misschien een beetje raar, maar is een verwijzing naar enkele andere collega’s van ons. Carlos Magdalena, die” “The plant Messiah” wordt genoemd en Vasu Manickam die zichzelf de naam “The Waterlily Prince” geeft. Zac DeGarmeaux werd door Ken Landon vroeger “Godzilla of the waterlilies” genoemd.
U ziet het, bijnamen in dit circuit zijn heel normaal. Benieuwd hoe ze mij noemen, ik ver moed iets met rasta…

Visjes vangen

Gianluca nam ons mee naar de plaats waar alles voor hem is begonnen, daar waar hij zijn eerste vijver heeft gegraven. Het is de plaats waar we zowat allemaal beginnen, in onze achtertuin, bij mama en papa 😉
Zijn eerste vijver ligt er nog steeds, deze werd aangelegd in 2000 en was bedoeld om de visjes in te houden die hij ging vangen.
Zo begon ook zijn interesse in waterplanten. Door zijn vis-tripjes kwam hij logischerwijs in allerlei natuurlijke poelen en meren terecht. Daardoor begon hij met het verzamelen van inheemse waterplanten, zoals de Nymphaea alba en de Nuphar lutea.
Zoals je ook op de foto hiernaast kan zien, deed de Nuphar lutea het wel heel goed. Zo goed zelfs, dat het moeilijk was om de vissen waarvoor deze vijver oorspronkelijk bedoeld was, nog terug te vinden.

En waterplanten verzamelen….

Het begint altijd met eentje, maar je weet nooit met hoeveel je zal eindigen.
Dat weten we ondertussen al allemaal. Door het houden en verder kweken van deze twee species, groeide zijn fascinatie voor waterplanten en in het bijzonder waterlelies nog meer.
De eerste stap was natuurlijk het vergaren van nog meer variëteiten om dan later te kunnen beginnen met het ruilen van planten.
Vijvers werden bijgemaakt, kuipen bijgeplaatst, maar je weet het al, er is nooit ruimte genoeg!

5000 m2 vijverplezier

In 2010, kocht Gianluca een nieuw stuk land, zo’n 5000 m2 en kon hij eindelijk beginnen met een échte kwekerij. Wij kunnen enkel dromen over zoveel ruimte … en dat doen we dan ook 🙂

De kwekerij telt momenteel meer dan 400 winterharde variëteiten en zo’n 50-tal tropische. 150 of zelfs meer lotus en meer dan 500 verschillende Irissen.
Zoals je je wel kan inbeelden, dit is al lang geen kleine kwekerij meer en ze blijft maar groeien.

Toen we Gianluca bezochten, telden we meer dan 40 vijvers, enkele tunnels en heel veel kuipen. Een ja, er is nog steeds plaats voor nieuwe vijvers.
We weten al dat Gianluca de grootste kwekerij van Europa wil hebben, het zou hem nog kunnen lukken ook. Soms denk ik dat hij gewoon zijn eigen botanische tuin wil aanleggen, in plaats van een kwekerij.

I love them all, I want them all

Zijn levensdoel is om alle variëteiten te bezitten, maar omdat dat wel een hele lange lijst is, zal dat heel moeilijk worden, onmogelijk eigenlijk.
Des te meer omdat er elk jaar nieuwigheden opduiken, nieuwe veredelaars waar nog niemand van had gehoord, nieuwe planten,….
Het zou wel goed zijn dat sommigen een betere selectie maken, want teveel variëteiten lijken op elkaar.
Gianluca heeft geen favorietje: “Ik hou van hen allemaal, daarom ook wil ik ze allemaal.” zegt hij. Zoals je kan lezen, geen tekort aan ambitie hier!

Ondertussen werd deze kwekerij steeds groter en groter.
Ook houdt hij nu jaarlijks een competitie voor de beste nieuwe winterharde en intersubgenic waterlelie. Ook de beste lotus krijgt een prijs.

Ook al verzamelde en groeide hij reeds waterlelies en lotussen uit zaad, hij heeft geen interesse in het veredelen van nymphaea of nelumbo. Het hele proces neemt teveel tijd en ruimte in beslag en zoal hierboven gezegd, er zijn al zoveel goede veredelaars, misschien zelfs al teveel.

Hoe moet een goede hybride eruit zien: “Een goede hybride heeft nood aan een goede selectie, ze moet rijkbloeiend zijn, een nieuwe vorm en/of kleur en ze moet unieke eigenschappen hebben.”

“In de toekomst wil ik meer en meer vijvers en kuipen, om meer en meer hybriden te kunnen groeien. Ik wil de grootste collectie winterharde waterlelies hebben in Europa of eigenlijk in heel de wereld…?”

De échtheid garanderen

Niet alleen omdat hij gewoon de grootste wil hebben, typisch bij onze mannelijke collega’s hebben we al gemerkt.
Maar eerst en vooral om te voorkomen dat er variëteiten verloren zouden gaan. Hij heeft het gevoel dat er totaal geen interesse is in bepaalde variëteiten.
Eigenlijk is hij hier al mee bezig, samen met een goede vriend. Ze willen op deze manier op twee verschillende plaatsen de correct benoemde winterharde variëteiten houden. Het zou een goede manier zijn om de reeds bestaande variëteiten zo in stand te houden.

Gianluca is één van de stichtende leden van EWLA (European Waterlily and Lotus Association). Wij vroegen hem dan ook welk verschil EWLA zou kunnen/moeten maken in de waterlelie-wereld.

“Ik denk dat de belangrijkste doelstelling van de organisatie zou moeten zijn dat de kwekerijen enkel nog correct gelabelde planten leveren. Niet gewoon een witte of rode waterlelie, hoewel de meeste klanten niet meer vragen dan dat. Toch is het onze job om dit goed te (willen) doen”

Als kweker de échtheid garanderen klinkt logisch, maar is niet altijd gemakkelijk.