Een winterharde waterlelie met een wel heel uitzonderlijk gekleurd blad. Eén van de vele mooie kruisingen van Dr. Robert Kirk Strawn.
Nymphaea Berit Strawn: de bloem
De bloem van de Nymphaea Berit Strawn is kopvormig en perzikkleurig. De kleur komt voort uit de combinatie van een rode en een gele waterlelie, namelijk de Nymphaea Rembrandt en de Nymphaea mexicana. De Nymphaea mexicana is er dan ook verantwoordelijk voor dat de bloem enkele centimeters boven het wateroppervlak staat. De bloem wordt zo’n 10 cm groot en staat gemakkelijk een centimeter of twee boven het wateroppervlak. Het is zeker en vast een goede bloeier en de bloemblaadjes hebben een uitzonderlijke brede vorm. Laat ook deze dame maar bij haar moederplant, ondanks haar aangename geur is het geen goede snijbloem.
Nymphaea Berit Strawn: de plant
Het blad van deze waterlelie is uniek. Het is ligt ovaal, met wijd open sinus. De donkergroene bladeren zijn hevig getekend met kastanjebruine vlekken. Ze worden zo’n 13 cm groot, niet veel groter dan de bloem dus. Ze geven een prachtig contrast met de bloem die er meestal enkele centimeters bovenuit komt.
De plant blijft vrij compact door haar ananas wortelstok, we spreken hier over zo’n 60 tot 100 cm aan wateroppervlakte. Je kan haar het best planten tussen de 20 en 60 cm diep. Een ideale plant voor de kleinere en middelgrote vijvers dus. Het is een goede bloeier hier in België.
Ze is spijtig genoeg wel een beetje gevoelig aan wortelrot.
De mening van Agua
Het is een mooie compacte plant met een zeer uitzonderlijke bloemvorm, dankzij haar subropische vader, de Nymphaea mexicana. Ze is geschikt voor kleinere siervijvers, middelgrote vijvers en zelfs voor tonnetjes op een terras. Ze is echter gevoelig voor wortelrot hier in onze koudere streken, daarom moet je extra opletten bij het delen van de wortelstok.