Nymphaea Hermine 1880


Een waterlelie die enorm geliefd is bij de Belgische tuinarchitecten, deze Nymphaea Hermine.

Nymphaea Hermine: de bloem

Nymphaea Hermine 1910
Nymphaea Hermine 1910

De bloem van deze waterlelie is zacht wit en stervormig en heeft natuurlijk het typische gele hartje.   De bloemen hebben lange, gepunte bloemblaadjes. Het zijn eenvoudige, enkele bloemen met maximum 20 bloemblaadjes.  De bloemen worden  tot 12,5 cm groot en zonnen meestal mooi op het water.  Ze geuren lichtjes, maar zijn toch helemaal niet geschikt als snijbloemen.  Het is wel een zeer goede bloeier, deze Nymphaea Hermine.

Nymphaea Hermine: de plant

Nymphaea Hermine 1910
Nymphaea Hermine 1910

Het blad is zoals bij de meeste witte waterlelies mooi donkergroen.  Het is een hartvormig blad met wijd open sinus.  Het blad wordt zo’n 18 cm groot.

De plant heeft een bladspreiding tot 90 cm en het is dus een ideale plant voor kleinere en middelgrote vijvers . Je kan haar planten op een diepte tussen de 40 en 80 cm.

De mening van Agua

De Nymphaea Hermine is  al jaren één van de bestverkopende winterharde waterlelies uit onze collectie.  Ze wordt dan ook heel veel aangeraden door tuinarchitecten.  Dat heeft ze natuurlijk te danken aan haar helderwitte bloem en eenvoudige vorm.  Daarnaast heeft ze een effen groen blad dat mooi contrasteert met de bloem.  Een blad dat niet de aandacht naar zich toe trekt, zoals gevlekte bladeren natuurlijk weldoen.  Het is dan ook nog eens een goede bloeier die vrij compact blijft.

Noot: volgens de WGI Checklist uit 2006 dateert deze waterlelie uit 1910.
Volgens het boek Nénuphars et Joseph Bory Latour-Marliac uit 2015, dateert ze echter reeds uit 1880.
We neigen ernaar om te geloven wat het nieuwere boek ons verteld, doch gebruikte Joseph Bory Latour-Marliac nooit Franstalige namen voor zijn waterlelies in die periode, enkel Latijnse.  We weten dan ook niet wie er gelijk heeft.