Eén van de laatste witte van Joseph Bory Latour-Marliac, deze Nymphaea Albatros.
Deze witte klassieker is één van de laatste waterlelies nog door Joseph Bory Latour-Marliac himself gecultiveerd. Ze komt uit hetzelfde jaar als de zeer geliefde Hermine, maar heeft toch haar bestaansrecht naast deze topper, de Nymphaea Albatros is namelijk een pak groter dan de Hermine, zowel in bloem als blad.
Nymphaea Albatros: de bloem
De bloem van deze waterlelie is melkwit en natuurlijk met het typische gele hartje er gratis bij. Deze mooie stervormige, enkele (30-tal bloemblaadjes) bloem, wordt ongeveer zo’n 10 à 15 cm groot en zont meestal rustig op het wateroppervlak. Bij mooi weer zal de bloem van de Nymphaea Albatros zich tonen vanaf 10u00 ‘s morgens tot 18u00 ‘s avonds, helemaal niet slecht voor een winterharde. Je kan haar bloem best mooi aan de plant laten, want ze is niet geschikt als snijbloem en heeft ook geen noemenswaardige geur.
Nymphaea Albatros: het blad
Het ronde blad van deze dame is olijfgroen en heeft een halfopen tot 2/3de open sinus. Nieuwe bladeren hebben meestal enkele paarse vlekjes, maar die verdwijnen bij het ouder worden. Het blad is groter dan de bloem en wordt zo’n 20 cm groot.
Nymphaea Albatros: de plant
Het is een sterke variëteit die zo’n 90 tot 150 cm wateroppervlakte in beslag neemt. Ze voelt zich het beste thuis op een diepte van 60 cm, maar kan perfect tussen de 30 en 80 cm diep geplant worden.
Nymphaea Albatros: onze mening
De Nymphaea Albatros is een redelijke bloeier, maar is vooral een goede groeier. Ze is dan ook zeer geschikt voor wie graag een waterlelie koopt die een groot deel van het wateroppervlakte met haar bladeren bedekt en zo de vissen beschermt tegen reigers en katten. Wij vinden deze Nymphaea Albatros uitermate geschikt voor middelgrote en grote vijvers.