In 2006 heb ik me dit specialleke aangekocht, rechtstreeks uit Perry’s Water Gardens. Het is écht zo een waterlelie die je prachtig of lelijk vindt, maar onberoerd laat ze je zeker niet, deze Waterlelie Lily Pons.
Waterlelie Lily Pons, het bastaardje
Ze werd door Perry in de zaaibedden ontdekt en is waarschijnlijk een kruising tussen Nymphaea Perry’s Fire Opal en Nymphaea Gloire du Temple-sur-Lot. Het lijkt wel logisch als je deze twee planten kent. De speciale vorm komt natuurlijk van de Gloire du Temple-sur-Lot en de mooie kleur van de Perry’s Fire Opal. Een nakomeling van de Gloire du Temple sur Lot herken je ook wel altijd aan hun blad, ze hebben dat typische rond blad. Logisch ook dat deze een odorata wortelstok heeft en je dus wel wat geduld nodig hebt om ze tot bloei te zien komen.
Waterlelie Lily Pons, het bewijs, geduld en je wordt beloond
Je moet ze absoluut een jaar of 2, zelfs 3 geven. En voldoende ruimte is ook een must, maar dat is normaal met zo’n type wortelstok, niet voor kleine vijvers dus. De bloemen beschrijven is niet zo evident, daarom ook de verschillende foto’s. Het is een pioenvormige roze bloem met tussen de 75 en de 105 bloemblaadjes en zo’n 7 of 8 kelkblaadjes. Waarschijnlijk zeggen die aantallen u niet zoveel, maar een eenvoudige waterlelie heeft er maximum zo’n 20 30-tal en de meeste waterlelies hebben zo’n 4 kelkbladeren. De grote hoeveelheid aan bloemblaadjes zorgt er altijd voor dat het een plant meer energie kost om een knop te vormen en tot bloei te komen. Je ziet de knop elke dag wat dikker worden en ook de bloemsteel moet al een redelijke dikte hebben om deze bloemknop tot boven het wateroppervlak te kunnen duwen. Daarom ook dat deze bloemen soms openkomen voor ze goed en wel aan het wateroppervlak geraken.
Waterlelie Lily Pons, gezinsuitbreiding op komst
De bloemen hebben een lichte geur en zijn vrij groot, zo’n 18 cm. Ze zijn absoluut niet geschikt als snijbloemen. Het mooie ronde blad met open sinus wordt vrij snel zo’n 20 cm groot, de volledige plant neemt graag 180 cm van het wateroppervlak in. Enkel voor de liefhebbers, deze Waterlelie Lily Pons. Sinds 2009 is er een Amerikaanse kweker uit Ohio, Tony Moore, die de Nymphaea Lily Pons gebruikt voor tal van zijn kruisingen, de Nymphaea Lemon Merengue is absoluut één van mijn favorieten en ik hoop dan ook van harte dat ik ze ooit aan mijn collectie zal kunnen toevoegen.
Teler: Perry’s Water Gardens
Ouders: waarschijnlijk Nymphaea Perry’s Fire Opal x Nymphaea Gloire du Temple-sur-Lot
Wortelstok: odorata rizoom
Foto’s