Het is al jaren de natte droom van de waterleliekwekers, een winterharde blauwe of paarse waterlelie.
Een boeketje bloemen in het water
Want neen mensen, die goedkope blauw-paarse waterlelies die je in de handel vindt, zijn niet winterhard. Soms word vergeten om dit aan de koper mee te delen, zelf weet ik niet waarom. De King of Siam, King of the Blues, Tina, capensis, Nangkwag,… het zijn prachtige waterlelies waar je een heel seizoen een overvloed aan bloemen voor terugkrijgt. Wij vergelijken het met een boeketje bloemen, dat gaat hooguit een weekje mee en daar ben je toch ook al snel zo’n 20,00€ voor kwijt. De tropische blauwe zijn meestal wel wat duurder dan deze 20,00€ maar je hebt zeker en vast tot in september genot van prachtige bloemen.
Indien je deze mooie kleuren zou kunnen vertalen naar een winterharde, nou dan lijkt me dat je bloemetjes geplukt zijn. Alhoewel, uiteindelijk doet de natuur toch altijd haar zin, zo blijkt ook nu.
Waarom zo duur?
Pairat Songpanich verbijsterde de waterlelie-wereld in 2007 met de eerste intersubgenic waterlelie, Siam Blue Hardy 1&2 en Siam Pink Hardy 1&2. Eindelijk kon met zekerheid vastgesteld worden dat deze kruisingen waren tussen winterharde en tropische waterlelies. Pairat kon natuurlijk niet wachten en bracht dan ook onmiddellijk zijn realisaties op de markt, doopte de ene zaailing 1 en de andere 2 en hij had ineens vier variëteiten. Een groot deel van Pairat zijn collectie is echter helemaal verloren gegaan in de grote overstroming en hij moest dus weer van nul beginnen. Later bleek dat Mike Giles hem eigenlijk een jaartje voor was geweest, maar ook hij verloor een heleboel zaailingen. Ondertussen zijn we al enkele jaren verder en heeft Mike Giles een enorme keuze aan ISG’s die hij echter nog niet verkoopt. Waarschijnlijk wacht hij op zijn patenten, wat te begrijpen is, één keer je een waterlelie uit handen geeft, heb je geen controle meer over het vermeerderen van deze plant, er bestaat geen Sabam voor waterleliekwekers die tot doel heeft de centjes mooi te verdelen. Hoe dan ook, Latour-Marliac verkoopt nu zo’n 6-tal variëteiten van de hand van Pairat aan, schrik even niet, 249,00€ per stuk! Een immense prijs voor winterharde waterlelies, waarom zo duur? Zoals ik al zei, één keer je een waterlelie verkoopt, kan de koper ze zelf vermeerderen en verdien je er niets meer aan. Dus, hoe meer je er de eerste jaren voor vraagt, hoe beter voor jou.
Geduld loont, ook bij de waterlelies
Nu, hoe goed zijn deze waterlelies eigenlijk? Eerlijk gezegd, koop ze nog maar niet, wacht een paar jaar en je vindt ze waarschijnlijk terug in elk vijvercentrum. Ze zijn winterhard, daar is geen twijfel over, ikzelf heb al enkele jaren Pairat’s Siam Pink & Blue Hardy. Eén plant overwintert nu al voor het derde jaar op rij buiten, ze doet het prima. Doch, nog steeds heb ik geen bloem gezien. Ik weet hoe ze eruit zou moeten zien, in San Angelo stonden ze volop in bloei, maar hier in ons regenachtig Belgenland,… nada, niets. De andere planten staan in de serre, een pak warmer dus. We kunnen dat begrijpen,een mix tussen tropisch en winterhard, natuurlijk is deze waterlelie een kouwelijker type. Maar ook daar, al drie jaar, noppes, niets, geen enkele bloem! Zoals ik al zei, de natuur doet toch haar zin. Daar staan wij dan als mensen, superfier dat gelukt is wat jaren onmogelijk leek. We did it! Aan het blad van deze ISG’s kan je zien dat het een kruising is, je kan er dus mee stoefen bij de vrienden. Kijk ik heb de eerste, winterharde blauwe waterlelie. Nou ja, hopen dat die vrienden je op je woord geloven, want de kans dat je ze daadwerkelijk een bloem zal kunnen tonen is tot op vandaag zeer miniem. Ik ben er wel van overtuigd dat dit binnen de 5 jaar een ander verhaal zal worden, nu wou men vooral de eerste zijn, binnenkort zal men ook beter gaan selecteren en dan komen de échte sterren toch weer bovendrijven, wacht maar…
De droom was natuurlijk altijd een winterharde blauwe waterlelie, maar de ISG’s brengen andere kleurschakeringen met zich mee die minstens evenveel tot de verbeelding spreken. Er zijn rood-roze variëteiten, wit-paarse, wit-roze,… allemaal toch weer dat tikkeltje anders dan onze gekende winterharde of tropische. Het zijn ook niet alleen de kleuren die op een kruising wijzen, ook vorm en de stand van de bloem verraadt veelal de tropische afkomst.