Waterlelie Perry’s Baby Red 1989


Dit kleintje is er voor iedereen die gek is op de mooie, grote bloemen van de waterlelie, maar niet heel zijn tuin aan een vijver wil opofferen.

Waterlelie Perry’s Baby Red 1989, één van de 15

Waterlelie Perry's Baby Red 1989
Waterlelie Perry’s Baby Red 1989

De Waterlelie Perry’s Baby Red werd gekweekt in 1989, hetzelfde jaar als zo’n 15 andere Perry variëteiten.  Ongelooflijk dus dat toch elk van deze hun plaats verdienen in de steeds groeiende lijst.  In dat jaar werden maar 21 soorten ontwikkeld en 15 waren er van Perry, dat zegt natuurlijk wel veel. Door de witte Nymphaea Alba Plenissima te kruisen met de toch wel vrij grote rode Nymphaea Atropurpurea is Perry tot dit prachtige kleintje gekomen.  Qua naamgeving moeten we natuurlijk niet ver zoeken, Perry heeft exact de helft van zijn variëteiten zijn voornaam gegeven.  Ook met de Waterlelie Perry’s Baby Red is wel duidelijk wat hij bedoelde.

 Waterlelie Perry’s Baby Red 1989, goede genen

Waterlelie Perry's Baby Red 1989 DSC_1280
Waterlelie Perry’s Baby Red 1989

Er was zeker ruimte in de lijst voor deze Waterlelie Perry’s Baby Red, want zelfs tot op de dag van vandaag zijn de dwergwaterlelies nog met niet zo veel en deze kleine is zo populair dat men in het begin moeilijk aan de vraag kon voldoen.  We hadden natuurlijk al de Pygmaea Alba, Pygmaea Rubra en de Helvola, maar deze kleine haalt alles naar een heel ander niveau.
Ten eerste heeft deze qua vorm alles van de groten, de kopvormige bloemen heb je bij geen enkele van de andere dwerg waterlelies op dat moment. Ook qua kleur is het een revelatie, want het rood van de Pygmaea Rubra moet je soms al ver gaan zoeken, maar deze heeft natuurlijk het prachtige rood van de Atropurpurea in haar genen.

 Waterlelie Perry’s Baby Red 1989:Tonnetje of vijver, alles kan

DSC_6886 Waterlelie Perry's Baby Red 1989
Waterlelie Perry’s Baby Red 1989

We kunnen wel zeggen dat dit Amerikaanse waterlelietje het zeer goed doet hier in Europa, haar ouders zijn natuurlijk van hier dat helpt.
Plant haar op een diepte van 35 cm en je zal al snel een tapijt van bloemen en bladeren hebben, maar ook op 50 cm kan ze nog haar mannetje staan.  De rode, kopvormige bloem zont graag op het water temidden van haar hartvormige blaadjes. Het is een kleine, maar zeer bloemdragende variëteit met vermillioen-rode, kopvormige bloemen.
De bloemen van dit dapper lelie’tje blijven relatief laat open en hebben een lichte aangename geur.  Zoals je ook op de foto ziet, zijn de bladeren eerst roodbruin om daarna mooi groen te worden.
Ook in een tonnetje of mini-waterpartij zal ze zich goed voelen en je overladen met bloemen.

Teler: Perry Dean Slocum

Ouders: Nymphaea Alba Plenissima x Nymphaea Atropurpurea

Wortelstok: Marliac rizoom

Foto’s