Het schept toch verwachtingen zo’n naam, Waterlelie Gold Medal… zeker als ze zo genoemd werd door Perry Dean Slocum.
Gold Medal, en de gouden medaille gaat naar…
Sinds ik de kinderen heb verteld dat dat mijn gouden medaille is, gaan ze bij elk kwekerijbezoekje er naar op zoek.
Je bent voor of tegen, maar meestal laten de gele waterlelies je niet onberoerd. Zeer kenmerkend (sommigen vinden dit zelfs storend) zijn natuurlijk de gevlekte bladeren, die al heel snel voor kleur zorgen in de vijver. Neen, de plant is niet ziek, een gele waterlelie heeft nu eenmaal altijd donkere vlekken op haar meestal groene bladeren.
Bij de Waterlelie Gold Medal zullen de vlekken verbleken naargelang het blad ouder wordt.
Ikzelf vind dat ze absoluut de eerste prijs verdient in haar categorie. De bloemen zijn groot en veelvuldig en niet onbelangrijk; het zijn zeer goede snijbloemen! Wat kan je nog meer willen van een waterlelie? Dat die veelvuldige, grote snijbloemen ook nog eens lekker ruiken? Wel, geen probleem de Waterlelie Gold Medal is één van de best geurende winterharde waterlelies.
Zo, daar heb je je prijs al!
Wil je van elke bloem kunnen genieten, dan kan je ze best op een meter diepte plaatsen. Zo kan je voorkomen dat de veelvuldige bladeren de bloemen voor jou verborgen houden… Want ze heeft natuurlijk een Marliac rizoom en groeit en bloeit hier super in Europa.
Deze Nymphaea Gold Medal was trouwens de eerste échte gele waterlelie die Perry Slocum benoemde. Het blijft een moeilijke kleur, na deze zouden er nog een 5-tal volgen maar als je weet dat hij er 75 heeft benoemd, dan weet je dat de geeltjes in de minderheid zijn en waarschijnlijk altijd zullen blijven.
Teler: Perry Dean Slocum
Ouders: Zaailing van Nymphaea Texas Dawn
Wortelstok: Marliac rizoom