Een middelgrote tot grote chameleon, deze lotus.
De Nelumbo Christin, My Beauty: de bloem
Wat kunnen we allemaal vertellen over deze bloem? Zoals je net las, ze lijkt een beetje een chameleon te zijn.
De foto hiernaast is een foto van de allereerste bloemen die deze hybride ons gaf in 2021. We waren onmiddellijk verkocht! De bloemblaadjes maken de perfecte overgang van wit naar zachtroze. De tippen en randen werken alles af met een intenser roos. De zaaddozen, zoals meestal zijn felgeel, waardoor ze snel door de nuttige bijtjes worden gevonden.
De bloemblaadjes zijn vrij breed en dat vinden wij wel een meerwaarde. Het zorgt er ook voor dat je eerst mag genieten van zeer mooie, dikke bloemknoppen, vooraleer de echte bloem tevoorschijn komt.
We merken dat hoe ouder de plant wordt, hoe donkerder de bloemen worden, zoals je op de andere foto’s kan zien. We hebben de plant nu 4 jaar en zijn dan ook zeer benieuwd wat we nog mogen verwachten.
Is het de leeftijd of het weer dat de kleur van de bloem beïnvloedt? Momenteel kunnen we daar nog niet zeker van zijn.
Nelumbo Christin, My Beauty: de plant
2 beauties bij elkaar op deze foto, maar wij hebben het natuurlijk vooral over deze Christin.
Over de bladeren van lotus valt natuurlijk niet zo heel veel te vertellen. Behalve dat ze hyfrofoob zijn en dat op zich is al magisch. Hierover hebben we een fijn filmpje gemaakt, check het zeker eens.
Maar over het algemeen zijn lotusbladeren groen, rond en gesloten. Ze staan meestal hoog boven het water uit, maar de eerste bladeren van een lotus zullen altijd op het water drijven. De gekende rechtopstaande bladeren, komen maar later op het seizoen.
Deze hybride heeft bladeren die zo’n 40-tal centimeter doormeter halen en tot meer dan een meter boven het wateroppervlak staan. Impressive, I know!
Lotus Christin, My Beauty: de mening van Agua
Er valt wel wat te vertellen over deze dame. We spraken al van een chameleon en dat heeft natuurlijk vooral te maken met de verschillende mogelijke kleuren van de bloem.
De vorm en grootte blijft natuurlijk hetzelfde, anders is het gewoon geen stabiele hybride en dan zouden we ze ook niet verkopen.
We vinden beide bloeikleuren zeer mooi, maar misschien gaat toch de voorkeur naar de lichtere kleur.
Indien je vooral gecharmeerd bent door de wit-roze variant, dan zijn er betere keuzes te maken. Ik denk bijvoorbeeld aan de Cranberry Kiss.
Ikzelf zou haar niet meer uit mijn collectie kunnen wegdenken. Want los van de kleuren is de vorm toch vrij uniek, ik ben dan ook fan van die iets bredere bloemblaadjes….
Deze lotus is trouwens ook een chameleon op basis van de naam. De hybride is vrij recent, maar al heel veel van naam veranderd.
Oorspronkelijk heette deze dame Christin, Mia Belezza en dan Christin, Ma Belle. We weten ondertussen dat niet engelse namen gewoon moeilijker verkopen in de Verenigde Staten van Amerika. Daarom ook heeft Laura beslist om deze lotus te herdopen, maar nog steeds met de komma 😉
En trouwens, deze mooie dame is vernoemd naar een schoondochter van Laura. Hoe lief is dat!
