Waterlelies en lotussen worden uitsluitend als blote wortel verzonden. Waterlelies versturen we pas vanaf de tweede helft mei als blote wortel, lotussen alleen in maart en april en uiteraard ook afhankelijk van de weersomstandigheden. Na april kan u lotussen alleen bestellen en op de zaak afhalen. Bij vragen, mail ons.

Nymphaea Marliacea Chromatella

Name: Nymphaea Marliacea Chromatella
SKU: wtrll_286
Availability: InStock

19,00€ – 37,00€

Artikelnummer: wtrll_286 Categorie: Waterlelie Tags: Marliacea Chromatella, Nymphaea, Waterlelie

De allereerste kruising aan de hand van Joseph Bory Latour-Marliac, deze Nymphaea Marliacea Chromatella. Het zou nog steeds de meest geliefde variëteit zijn onder de Marliacjes.

Nymphaea Marliacea Chromatella: de bloem

DSC_7074 Nymphaea Marliacea Chromatella 1887 — Nymphaea Marliacea Chromatella 1887

De bloem is kopvormig en kanarigeel, met een lichtroze blos aan de basis. De bloemen bereiken een grootte van 15 cm. Het is een eenvoudige bloem met zo’n 20-tal bloemblaadjes. Nieuwe bloemen geuren heerlijk, doch ze zijn spijtig genoeg niet geschikt als snijbloemen. Meestal zonnen de bloemen op het water, bij een beperkte diepte staan ze enkele centimeters op hun steeltje. Het is een zeer goede bloeier.

Nymphaea Marliacea Chromatella: de plant

Het blad is olijfgroen met bronzen vlekken, zoals de meeste gele waterlelies. Hou ouder het blad wordt, hoe meer de vlekken zullen verbleken en hoe groener het blad dus wordt. Het wordt ongeveer 22 cm groot en heeft een open sinus.

De plant heeft een bladspreiding van 90 cm, hetgeen vrij beperkt is, dat komt natuurlijk door haar ananas wortelstok. Je kan haar planten op een diepte tussen de 70 en 100 cm. Geschikt voor middelgrote vijvers dus.

De mening van Agua

We weten al langer dat marliacjes het goed doen in België, zo ook met deze. Meestal zijn het goede groeiers en bloeiers, soms groeien ze zelfs iets te snel. Deze echter, door haar ananas wortelstok, is beperkter in groei. Geschikt dus voor kleine siervijvers maar ook evengoed middelgrote en grote vijvers.

niets verder beschikbaar over Waterlelie Marliacea Chromatella (via tag: Marliacea-Chromatella )

Naamgeving: Waterlelie Marliacea Chromatella (Marliacea Chromatella)

Gekleurde Marliac

Het opzoeken van de oorsprong of betekenis van dit Marliacje is wat moeilijker dan van de andere.

DSC_1165 Nymphaea Marliacea Chromatella — Nymphaea Marliacea Chromatella

We weten wel heel zeker dat Marliacea een latinisering is van de naam Marliac. Joseph Bory Latour-Marliac, gaf veel van zijn eerste waterlelies deze voornaam of is het nu achternaam. Latour had zich natuurlijk niet zo goed geleend voor een verlatijnsing.
We weten namelijk dat Joseph Bory Latour-Marliac de prefix Marliacea gebruikte voor al zijn kruisingen waarbij hij de zaaddoos van de Nymphaea alba gebruikte.

Zo komen we bij het tweede deel van de naam. We hebben nog niet de juiste betekenis gevonden van deze naam. Chroma (khrôma)komt uit het Oude Grieks en wil zeggen “kleur”. Gezien de Nymphaea Marliacea Chromatella als de eerste felgekleurde waterlelie werd aanzien, kan dit best kloppen. De tella komt waarschijnlijk van teleios, hetgeen volwassen, volmaakt en voltooid wil zeggen.

Gezien deze waterlelie zijn allereerste gelukte kruising tussen de Nymphaea mexicana en Nymphaea alba was. Zijn doel was om een gele waterlelie te maken, we denken dan ook dat hij wou zeggen dat ze volmaakt was qua kleur.

Het gaat hier dus over een gekleurde waterlelie, de Nymphaea Marliacea Chromatella.

hoe bloeit de plant?

bloeit van: juni tot september
bloemcyclus (dag- of nachtbloeier):: dagbloemer
gemiddelde aantal bloembladen: tussen 22 en 25
gemiddelde bloemgrootte: tussen 10 en 15 cm
gemiddeld aantal kelkbladen: tussen 4 en 5
gemiddelde bladgrootte:: tussen 20 en 23 cm
gemiddelde bladspreiding:: tussen 90 en 90 cm
hoogte van de plant:: 0 cm
hoogte van de bloem:: 0 cm

hoe plant je best?

diepte van: 70 tot 100 cm
licht of schaduw:: zon nodig
planttype (winterhard of niet): winterhard (HxH)

in detail

wortelstoktype:: ananas
snijbloem:: niet bruikbaar als snijbloem
geur:: sterke geur bij nieuwe bloemen
in de collectie sinds:: 0000

meer over specificaties Waterlelie Marliacea Chromatella

De Ananas-wortelstok, ook wel verticale wortelstok genoemd.

Indien je maximaal van je waterlelie wilt genieten, is het belangrijk om de verschillende soorten wortelstokken te kennen. Hier geven we dus meer uitleg over de ananas wortelstok.

DSC_7970 Nymphaea Berit Strawn 1993 — Nymphaea Berit Strawn 1993

Een waterlelie vermeerdert zich via haar wortelstok. Deze wortelstok, ook rizoom genoemd, is het gedeelte van de waterlelie dat groeit in de aardbodem van de vijver en van waaruit bladeren en bloemen groeien. Ook nieuwe planten (vertakkingen of ogen genoemd) groeien steeds aan de originele wortelstok vast. Deze zit verankerd in de grond door lange, krachtige wortels van wel 30 cm lang. Het rizoom is geen volle wortel, er bevinden zich in deze wortelstok luchtkamertjes, waardoor hij zonder de bijhorende krachtige wortels, gewoon zou gaan drijven. Het is dus absoluut noodzakelijk dat de lange wortels zich goed kunnen vastzetten in de bodem en zo het rizoom op haar plaats houden. Daarnaast is het ook belangrijk om weten, dat je een plant enkel kan vermeerderen via deze wortelstokken, de ogen. Indien je via zaad gaat werken, heb je NOOIT een perfecte kopie van de variëteit.

Ananas wortelstok

DSC_3407 Nymphaea Aurora 1895 — Nymphaea Aurora 1895

Ananas wortelstok, rechtop: deze wortelstok is ongeveer een 10-tal cm dik. De wortelstok groeit rechtop en lijkt op, zoals de naam zegt, een ananas. Indien je hem ook rechtop wilt planten, moet je rekening houden dat je al snel een plantdiepte van 30 cm nodig hebt. Een andere mogelijkheid is om hem gewoon horizontaal te planten, zoals alle andere types wortelstok. Dit zijn meestal zeer sterke wortels, die enkele jaren nodig hebben om meerdere ogen te vormen. Meestal zijn de waterlelies met een ananas wortelstok goede groeiers en bloeiers. Enkele voorbeelden zijn:

We hebben er een 10-tal in onze collectie.

origine:: Temple-sur-Lot, Frankrijk, Europa
ontdekker of teler:: Joseph Bory Latour-Marliac
verwantschap:: Nymphaea alba x Nymphaea mexicana
jaartal:: 1877

meer over Waterlelie Marliacea Chromatella

Joseph Bory Latour-Marliac 1830-1911

Nymphaea Chateau le Rouge

Op 6 maart 1830 werd in Frankrijk, Joseph Bory Latour-Marliac geboren. Hij woonde als kind in Lot-et-Garonne ten zuid-oosten van Bordeaux, waar zijn familie eigenaar was van enkele hectare grond.
Het familiehuis noemde Chateau le Rouge, een naam die u misschien wel herkent van de gelijknamige waterlelie uit 1975.
Zowel zijn vader als nonkel baron Bory de Saint Vincent (waterlelie uit 1936) waren gepassioneerde botanisten. Joseph Bory Latour-Marliac studeerde als kleine jongen in Toulon om dan later in Parijs rechten te gaan studeren. Daar zorgde de februarirevolutie van 1848 ervoor dat Joseph Bory Latour-Marliac zijn studie stopzette en terugkeerde naar zijn geboortedorp om te zorgen voor de familie-eingendommen en zich volop aan zijn passie te kunnen wijden. Joseph Bory Latour-Marliac wou namelijk de grootste bamboe-kwekerij van Europa bouwen en had daarvoor zowel de kennis als de ruimte.

Nymphaea Gloire du Temple-sur-Lot

Op 32-jarige leeftijd trouwde hij en ging in Le Temple-sur-Lot wonen, u zeker en vast bekend van de legendarische Nymphaea Gloire du Temple-sur-Lot uit 1913. Daar bouwde Joseph Bory Latour-Marliac zijn allereerste serre, in eerste instantie voor het overwinteren van exotische planten en bomen.
Toen begon ook al het idee te rijpen om de plaatselijke beken en meren te verfraaien met bontgekleurde waterlelies als aanvulling op de witte inheemse Nymphaea alba. Hiervoor ging Joseph Bory Latour-Marliac dus op zoek naar uitheemse variëteiten uit Amerika, Mexcio,… om deze dan te kunnen kruisen met onze Nymphaea alba.

Nymphaea Marliacea Chromatella

In 1875 richtte Joseph Bory Latour-Marliac de kwekerij Latour-Marliac op, om dan in 1877 reeds met de eerste gekleurde winterharde waterlelie op de markt te komen.
De felgele Nymphaea Marliacea Chromatella was geboren en zijn droom kwam uit!
Voor Joseph Bory Latour-Marliac de kwekerij opstartte had hij natuurlijk reeds de techniek ontwikkeld om de inheemse Nymphaea alba te kruisen met de exotische variëteiten. Hoe? Wat? Waar? Niemand die hier het antwoord op weet. Joseph Bory Latour-Marliac heeft zijn geheim nooit prijsgegeven en al zijn variëteiten zijn dan nog eens steriel ook. Of dit uit commercieel belang was, of omdat hij de echtheid wou garanderen valt niet op te maken uit de geschriften. Als je nu kijkt naar de problematiek rond de echtheid van een groot deel van de op de markt zijnde variëteiten, dan kan je alleen bewondering hebben voor zijn keuze of het nu uit commercieel oogpunt was of niet.

Nymphaea Pygmaea Helvola

Na de Marliacea Chromatella, volgden verschillende prachtige variëteiten elkaar op, waaronder de mooie Marliacea Rosea uit 1887. In 1889 vond Joseph Bory Latour-Marliac zijn collectie impressionant genoeg om ze te tonen op de Exposition Universelle de Paris. De wereldtentoonstelling waarvoor ook de Eiffeltoren werd gebouwd. Het is daar, naast het winnen van de 1ste prijs in zijn categorie, dat het onverwachte gebeurde. Claude Monet raakt geintrigeerd door de schoonheid van deze waterlelies en besliste om thuis een vijver aan te leggen, om zo van thuis uit zijn favoriete thema te kunnen schilderen. Dit veranderd beide mannen hun leven voorgoed!
De collectie van Joseph Bory Latour-Marliac bestond toen uit: Marliacea Albida, Marliacea Carnea, Marliacea Chromatella, Marliacea Rosea, Marliacea Rubra Punctata, Odorata Sulphurea, Odorata Sulphurea Grandiflora en Pygmaea Helvola.
In 1894, ondertussen heeft hij reeds meer dan 25 variëteiten, plaatst Claude Monet zijn eerste bestelling bij Latour-Marliac. Deze bestaat uit verschillende soorten waterplanten, 5 lotus-variëteiten en 3 soorten Nymphaea nl. Nymphaea mexicana, Nymphaea Laydekeri Rosea en Nymphaea Sulphurea Grandiflora. In 1904, ging hij meer voor de Amerikaanse waterlelies en bestelde hij bij Latour-Marliac: Nymphaea Atropurpurea, Nymphaea Arethusa, Nymphaea William Falconer en Nymphaea James Brydon. Een kenner zou deze dus moeten herkennen in zijn talrijke schilderijen.

Nymphaea Princess Elizabeth

Op 26 januari 1911 stierf Joseph Bory Latour-Marliac, ondertussen heeft hij zo’n 80 soorten op zijn naam staan, waarvan er nog zo’n 54 variëteiten te koop zijn in de huidige kwekerij.
Daarna nemen zijn dochter en schoonzoon (Maurice Laydeker) de kwekerij over tot na de Tweede Wereldoorlog(1939-1945).
In die periode werden nog zo’n 43 planten benoemd, waarschijnlijk zullen er hiervan nog veel van de hand van Joseph Bory Latour-Marliac zelf zijn en geselecteerd door zijn dochter en schoonzoon uit de zaaibedden. Het zal u niet verwonderen dat er tussen 1914-1918 en 1939-1945 niet veel nieuws werd gecreëerd. Doch, uit vaderlandsliefde werden er wel drie belangrijke waterlelies gedoopt in 1940, namelijk Nymphaea Elysée, Nymphaea France en Nymphaea Princess Elizabeth. De laatste werd genoemd naar Elizabeth II uit solidariteit.
Na de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) namen de kleinkinderen de kwekerij over. Vanaf 1950 tot 1991, runden zij de zaak vanuit Bordeaux en werden de dagdagelijkse taken door een lokale familie les Maurel, geregeld. In die periode werden nog 8 soorten gecreëerd, waaronder Chateau le Rouge, genoemd naar het landhuis.

Nymphaea Lac des Cygnes

Het zal u niet verbazen dat in deze periode de oorspronkelijke vijvers al in een zeer slechte staat waren. In 1991 wordt de kwekerij overgekocht door Stapeley Water Gardens. Ray en Barbara Davies beginnen hiermee aan een enorme taak. Het eerste is natuurlijk het restaureren van de ondertussen vervallen vijvers. In deze periode komen er nog 7 nieuwe variëteiten op de markt, maar wordt er vooral geld en energie gestoken in het terug toonbaar maken van deze prachtige kwekerij en het sorteren van de immense collectie.
In 2007, werd alles opgekocht door Robert Sheldan. Momenteel kan je zo’n 243 winterharde variëteiten en zo’n 33 tropische waterlelies bewonderen in de kwekerij van Latour-Marliac. Deze zijn te bezichtigen in de gerestaureerde, maar nog steeds oorspronkelijke vijvers uit 1875. Daarnaast is er ook een museum, de tropische serre, de bamboekwekerij, Japanse vijver, restaurant,…
De moeite waard alvast om een omweg voor te maken deze Latour-Marliac in Temple-sur-Lot.

Ook fijn om weten is dat er zelfs een wortelstoktype naar hem is vernoemd, namelijk het Marliac-rhizome.

Hierbij geven we je ook nog graag de chronologische lijst van Latour-Marliac-waterlelies
1875-1911 Joseph Bory Latour-Marliac