Pol Detienne, Tarcienne, België, Europa
Waterlelie-taal
Het stond al heel heel lang op onze agenda,… een bezoekje aan de enige waterlelie-veredelaar die België rijk is.
Geen beter moment dan wanneer je twee waterlelie-freaks uit Noord-Amerika op bezoek hebt. Samen dus met Larry Nau en Zac Degarmeaux vertrokken we rechtstreeks vanuit Zaventem naar Tarcienne. Een ritje, via kronkelige wegen. Blijkbaar een ongekend fenomeen in Amerika die kronkelbaantjes, maar al snel werden de opgewonden stemmen op de achterbank stiller en werd het tekort aan slaap ingehaald.
Eenmaal aangekomen werd het al vlug een gezellige bedoening met een wirwar van Nederlands, Frans en Engels. Taalproblemen? 6 mensen, 3 verschillende moedertalen… maar de waterlelie-taal verstonden we allemaal! Zoals u kan zien op de foto hiernaast.
Door de jaren heen heeft Pol Detienne zich gespecialiseerd in lelies, die echte dus niet degene die in het water leven. Er zijn dan ook enkele vijvers verdwenen om plaats te maken voor deze nieuwe passie. Toch is er nog een zeer mooie collectie van waterlelies aanwezig, waarbij zijn eigen variëteiten een absolute aanrader zijn.
Het werd dus een aangename namiddag van kennisdeling, grapjes maken en genieten! Een bezoekje waard deze kwekerij met een zeer ruim aanbod op een beperkte oppervlakte, waar hebben we dat nog gelezen 😉
Pol Detienne heeft ondertussen zijn zaak volledig stop gezet. Hierbij moest hij kiezen tussen het overkopen van zijn eigen planten of ze vernietigen, begrijpelijk heeft hij voor het tweede gekozen want zo gaat dat hier in België. En ja, de persoon van de belastingen stond erbij en keek ernaar…
We zijn dan ook heel blij dat we nog de kans kregen om langs te gaan en alles in volle glorie hebben mogen aanschouwen.
Geschiedenis
We willen jullie toch graag wat meer vertellen over deze fantastische man.
Als kind was Pol Detienne reeds gebeten door waterplanten, deze liefde deed hij op al spelend naast de vijvers en in het bos van Loveral. De toen zeer verlaten en verwaarloosde vijvers, hadden een prachtige wilde plantengroei die toen al tot zijn verbeelding sprak.
In 1967, begon hij met het importeren van tropische vissen uit Singapore, de Filipijnen en Sri Lanka.
In 1975, legde hij zijn allereerste vijver aan in zijn eigen achtertuin. Vooral bedoeld als hobby, beplante hij dit stukje paradijs met waterplanten uit de natuur en gekregen waterlelies van vrienden.
De allereerste waterlelies die hij effectief kocht, kwamen van een Nederlandse kwekerij. Toen bleek dat deze niet correct benoemd waren, ging hij op zoek naar andere kwekerijen in Duitsland en Engeland. Zijn allereerste aanwinsten waren Gladstoniana, René Gérard, Charles de Meurvilles, Marliacea Rosea en Marliacea Chromatella.
Hiernaast een foto van de Marliacea Chromatella
Waterlelies en lelies
Rond 1980 begon hij dan eindelijk met zijn eigen kwekerij in waterplanten en was hij de eerste om polyester vijvers ter plaatse aan te leggen.
In 1992 was de kogel door de kerk en stopte hij definitief met het verkopen van tropische vissen en legde zich volledig toe op zijn kwekerij van waterplanten, samen met zijn echtgenote Danielle. Ook de passie voor lelies (850 variëteiten momenteel) en hosta’s (80 variëteiten) nam steeds meer tijd in beslag.
In 2005 schreef hij het boek “Les nymphéas rustiques“, waarin hij 50 variëteiten omschrijft, waaronder zijn eigen kruisingen. Dit boek geeft informatie over hun afkomst, het kweken, ziektes,… samen met prachtige foto’s van deze 50 variëteiten. Het 130 pagina’s tellende boek werd uitgegeven door Belgique Editions en is nog steeds een goed naslagwerk met relevante en boeiende informatie.
Kwekerij
LET OP: zoals hierboven vermeld: ondertussen werd de kwekerij van Pol Detienne gesloten.
Bezoekers zijn elk jaar welkom in zijn paradijsje van 2.500m2 vanaf 15 juni tot eind juli. Je kan er genieten van 125 variëteiten waterlelies, 850 lelies, 80 hosta’s, appelbomen, magnolias,…
Pol Detienne zelf speelt graag gids om jou anderhalf uur te boeien over zijn collectie, geen enkele vraag is teveel.
De kwekerij zelf is open van 1 maart tot 31 oktober en is ongeveer 800m2 groot. De waterlelies worden verkocht in potten van 22 tot 30 cm diameter, zodat je steeds een mooie plant mee naar huis kan nemen.
Eigen hybriden
Op een dag ontdekte ik zaad van waterlelies in de vijver, ik heb toen geprobeerd deze te zaaien, maar kende hierbij geen succes.
Dus ging ik op zoek naar informatie van kwekers over de hele wereld en kwam zo bij de “bijbel” van Perry Dean Slocum.
Daarin leerde ik wat ik verder moest doen. Na bevruchting deed ik een nylon kous rond de knop, zodat ik deze er enkel moest uithalen op het moment dat de zaadjes rijp waren. De zaadjes werden dan op een bedje van rivierzand gelegd en de bak werd afgesloten met een glazen plaat. Het slaagpercentage van deze manier van werken was bevredigend. Enkele weken in de serre was voldoende om enkele zaailingen op te kweken. Daarna werden deze zaailingen apart geplant in een mengeling van slib en zand onder zo’n 2 centimeter water.De zaailingen ontwikkelden zich zo zeer snel.
Na 3 à 4 jaar verpotten, kon ik genieten van de eerste bloemen van mijn nieuwe variëteiten! Velen hiervan waren nogal gewoontjes, zelfs minder mooi dan de ouders. Enkele echter leken wel potentieel te hebben, die hebben we dan ook verder uitgeplant en verpot totdat het volwaardige planten werden. Eén daarvan is Nymphaea Pol’s Pink Glory (zie foto), een variëteit waar ik zeer fier op ben. Een zeer goede bloeier met grote bloemen die tot in oktober hier in België blijft doorgaan.
Tot midden jaren ’90 heb ik zo zaad verzameld. omdat ik een grote collectie van reeds 120 variëteiten had, kon ook natuurlijke bevruchting niet uitgesloten worden.
Gezien de moeilijk achterhaalbare ouderschap van veel soorten, heb ik vooral de natuur haar werk laten doen. Purple Queen (zie foto) daarentegen is dan weer een bewust gemaakte eigen variëteit.
Na meer dan 15 jaar met successen maar ook veel teleurstellingen, hield ik het veredelen voor bekeken.
Tegen die tijd was ik ook al meer bezig met lelies, waarbij vooral de Amerikaanse variëteiten een nieuwe passie in mij deden oplaaien.
Doch telkens wanneer ik naar Amerika ging voor mijn lelies, kon ik het niet laten mijn collectie een beetje te verruimen met nieuwigheden van Perry D. Slocum en Kirk Strawn.
Background info
Mijn eerste 4 vijvers waren tussen de 15 en 25m2 met een inhoud tussen de 8.000 en 12.000 liter water. De vijfde, die ik gemaakt heb in 1985, was 70m2 en 50.000 liter. In de kwekerij zelf waren alle vijvers tussen de 3.000 en 15.000 liter, maar de 4 grootste zijn verdwenen om plaats te maken voor de lelies.
Toen ik vis importeerde uit Sri Lanka, Singapore en de Filipijnen, heb ik enkele tropische waterlelies en lotus gratis gekregen. Omdat ik geen serre had om hen te laten overwinteren, liet ik hen in de zomer buiten staan, waardoor ik een hele zomer lang kon genieten van hun massa’s bloemen. De winter hebben ze natuurlijk nooit overleefd en ik heb ook nooit moeite gedaan. Je kan deze perfect als éénjarige planten houden, zoals geraniums.
Favorietjes
Ik hou van hen allemaal en ik heb er meer dan 200!
Maar als je me dan toch doet kiezen…dan zou ik zeggen Blushing Bride, Mangala Ubol, Sunny Pink, Perry’s Fire Opal, Innerlight en Black Princess (zie foto).
En natuurlijk: Pol’s Pink Glory, de beste bloeier van allemaal!!!!
Maar nog eens, ik vind ze allemaal super, in het bijzonder de kruisingen van Perry D. Slocum en Kirk Strawn.
Een hele poos geleden, zo’n 20 jaar, heb ik kwekerijen in Duitsland en Engeland bezocht. Meer recent brachten mijn bezoekjes aan collega kwekers van lelies, mij naar Amerika. Daar heb ik prachtige kwekerijen en tuinen gezien, waarvan bijv. Florida Aquatic Nurseries mij enorm is bijgebleven. Op hun eigen manier zijn ze beter dan de kwekerijen hier in België en de prijzen zijn zeker een pak lager dan hier.
Hebben en houden lijst
Ik heb nog 150 variëteiten en een groot deel van mijn tuin gaat nu naar de lelies, maar ik zal wel steeds een plaatsje vrij kunnen maken voor bijv. Wanvisa, Gregg’s Orange Beauty of Pink Grapefruit. Een tripje naar Duitsland bij Jörg Petrowsky of Christian Meyer lijkt wel nuttig.