James Knock


James Knock, Brentwood, Essex, Verenigd Koninkrijk, Europa

Unnamed hybrid

Heel wat om naar uit te kijken

James Knock was een klein mysterie voor mij.  Regelmatig zag ik foto’s van prachtige waterlelies verschijnen, variëteiten waar ik nog nooit had over gehoord.  Ik ging dan ook op zoek naar de oorsprong van al deze schoonheden. James Knock bleek de naam te zijn van de veredelaar, nog nooit had ik van hem gehoord.  Het leek me dan ook maar normaal om hem te vragen voor een klein interviewtje, gelukkig zei hij JA.

Europese veredelaar

James Knock werd geboren eind 1960 in The United Kingdom, op zo’n kleine 50 kilometer van het centrum van Londen.  Ja, ook hij is weer eens een Europese veredelaar, het lijkt wel alsof we stilletjesaan de wereld van de waterlelies aan het overnemen zijn…. daarvoor moeten we wel eerst Azië en Noord-Amerika verslaan natuurlijk.

Ook al zegt hij dat flora en fauna altijd in het centrum van zijn belangstelling stonden, studeerde hij eigenlijk grafische vormgeving.  Die keuze verklaart wel een beetje zijn liefde voor waterlelies, want hij zegt zoveel van waterlelies te houden door hun bijna perfecte geometrische vorm.

Unnamed hybrid / Compost
Patio Pond James Knock

Eerste vijver

Zoals bij de meeste van onze geïnterviewden, was James zijn eerste vijver er eentje die door zijn vader werd gebouwd. Enkele jaren voor James werd geboren, bouwde zijn vader een kleine vijver in het midden van de patio aan hun huis.
Logischerwijze dat zijn eerste herinneringen uit zijn kindertijd, verbonden zijn aan deze vijver.  “Ik herinner me nog heel goed dat ik ver weg van de vijver moest blijven, ook al lag er een James-veilig raster over de vijver.  Onnodig om te zeggen dat de vijver een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uitoefende. Dus ik denk dat ik wel mag zeggen dat ik altijd al geïnteresseerd was in waterlelies.”

Als tiener had hij het geluk dat hij deze vijver van ongeveer 1,80 op 1,20 meter mocht overnemen.  Zoals wij allemaal weten, duurde het niet lang vooraleer deze kleine vijver niet genoeg was.  Er kwamen snel 3 vijvers bij, waarvan de grootste nu nog steeds bestaat.

Eerste waterlelie

Als je al enkele van onze artikels over veredelaars hebt gelezen, dan weet je al dat één van onze favoriete vragen over de allereerste waterlelie gaat.
Veelal weet de geïnterviewde niet meer waar ze vandaan komt, welke variëteit het was of strookte de gevraagde variëteit niet met de werkelijkheid.
James Knock is hier in elk geval een grote uitzondering op, hij wist perfect wat hij wou en heeft er alles aan gedaan om deze te krijgen.

“Ik herinner me nog als tiener dat ik bleef zeuren bij mijn mama opdat ze een gele waterlelie voor me zou kopen. Geel is altijd al mijn favoriete kleur geweest.  In die tijd hadden we enkele de roze-rode waterlelies zoals Nymphaea Mrs. Richmond.  Een gele waterlelie was dan ook iets heel speciaals.
Sowieso waren waterlelies moeilijk te vinden en ook vrij duur.  Uiteindelijk kon ik mijn mama toch overtuigen en mocht ik dus naar de niet zo lokale tropische aquariumwinkel en keerde ik al snel trots terug met mijn eerste gele waterlelie, Nympahea Marliacea chromatella.
Tot op vandaag de dag, is nog elke Nymphaea Marliacea Chromatella die ik verkoop voort gekweekt uit deze enkele plant….dank je mama.”

Nymphaea Marliacea Chromatella

Zijn favorietjes

Je kan heel wat te weten komen over een man als je weet wat zijn favorietjes zijn ?
James lijkt van het sentimentele type te zijn, hij verkoos namelijk zijn eerste waterlelie tot zijn grote favorieten en ook de alleroudste kwekerij van Europa.

Favoriete waterlelie

“Favoriete waterlelie… waarschijnlijk om sentimentele redenen de Nymphaea Chromatella, maar eerlijk gezegd kan dit variëren tijdens het seizoen.  Degene die me goed kennen, weten dat ik dol ben op perzik-kleurige variëteiten “

Favoriete tuin

“Dat kan alleen maar de plaats zijn waar alles begon,  Latour-Marliac. Ik heb niets dan bewondering voor Marliac, nog te meer als je weet in welke periode hij dit allemaal heeft gerealiseerd. Ik heb niets dan bewondering voor Marliac, zeker als je ziet in welke tijd hij leefde.  Er zijn volgens mij maar weinig kwekerijen waar 100 jaar oude variëteiten nog steeds worden geweekt.”

De volmaakte

Ik was zeer nieuwsgierig om te weten waaraan een waterlelie moet voldoen om door James benoemd te worden Als je al zijn waterlelies ziet en weet dat er nog geen enkele in de verkoop te verkrijgen is, weet je dat hij hoge eisen moet hebben.  Eerlijk gezegd, vinden we dat heel positief, er zijn namelijk al genoeg op elkaar gelijkende waterlelies op de markt.

James Knock lijkt heel wat eisen te stellen aan zijn nieuwe cultivars.

De vorm

Natuurlijk is één van de belangrijkste en meest typische eigenschap de vorm.

“Eén van de kenmerken van waterlelies die me altijd enorm heeft aangesproken is hun perfect geometrische vorm.  Logischer wijze vind ik dan ook dat de perfecte waterlelie, deze kwaliteit ten volle moet benutten.
Ik hou wel van planten met goede, robuuste bloemen, omdat dit de meest gewone, natuurlijke vorm is.  Mijn perfecte bloem zou zeker geen dubbele moeten zijn, want in mijn klimaat lijken deze veelal niet goe dop en te komen.
Ik ben ook een enorme fan van winterharde waterlelies die hun bloemen hoog boven het water houden, zoals de tropische.  Hoewel dit misschien meer ligt aan mijn verlangen naar een warmer klimaat.”

De kleur

Een andere typische en natuurlijke belangrijke vereiste is de kleur.

“Ik vind het altijd fijn als je duidelijk de nectar en meeldraden kan zien en zeker als het kleurcontrast in het bloemhart zeer opvallend is.”
En zoals ik al heb gezegd: ik ben gek op alle perzik kleurige varianten.”

Derde voorwaarde

Zijn derde voorwaarde is wat hem zo uniek maakt en een eis waarvan ik hoop dat meer veredelaars in de toekomst rekening mee gaan houden.

“Mijn persoonlijke doel is om waterlelies te creëeren die het goed doen in het klimaat van de U.K. Ondanks dat ons klimaat extremen mist, is het koude, maritieme klimaat niet écht optimaal voor waterlelies.
Onze zomers zijn kort en zelden boven 22°C.  Ook al moet er met al met heel veel rekening gehouden worden bij de selectie van nieuwe cultivars, een goede consistente bloei is voor mij altijd het belangrijkst.”

Unnamed hybrid
Collection

Zijn collectie

Elke waterlelie fanaat kent het probleem, nooit hebben we genoeg ruimte en dan nog willen we meer…. en zo plaatsen we alsmaar meer kuipen op ons terrein….

“Ik had meer dan 200 oudere benoemde variëteiten in mijn collectie, door een plaatstekort, heb ik hiervan de laatste jaren echter een deel moeten liquideren. 
Heel moeilijk, wat ik hield van ze allemaal, maar daar gingen de slechte bloeiers en de variëteiten waarvan ik het gevoel heb dat ze geen potentieel hebben als moederplant.”

En natuurlijk hebben wel allemaal zo’n waterlelie waar we wel een plaats voor zouden vinden, al was het maar in onze badkuip.  Voor James is het een wel heel speciale dame, er werd zelfs een verhaaltje over haar geschreven…
“Ik zou graag de  “N. alba var rubra toevoegen aan mijn collectie. Gewoon omdat ik geloof dat ze heel veel potentieel heeft als moederplant en zeker voor mildere klimaten.”

Inspiratie & invloed

Een andere vraag die ik natuurlijk steeds stel, is waar de veredelaar zijn inspiratie vandaan haalt. Het is niet écht een verrassing dat James ons verteld dat hij heel veel bewondering heef voor Kirk Strawn. Ten eerste omdat, wel dat hebben we nog al gehoord en ten tweede omdat Kirk Strawn ook zo’n grote fan van perzik kleurige waterlelies hoog boven het water was.

“Waarschijnlijk werd ik het meeste beïnvloed door Kirk Strawn en zijn kwekerij in  College Station Texas. 
Ook al is het me nooit gelukt om deze zelf te gaan bezoeken.  Ik heb ooit wel kunnen corresponderen met Kirk in 1998 en kocht toen één stuk van elke nieuwe variëteit die toen werd uitgebracht.

Ik herinner me nog levendig dat ik planten toegestuurd kreeg in februari, volledig in blad en vol met bloemen.  Wat een schok, want bij mij waren ze allemaal volledig in winterslaap. Ik wist onmiddellijk dat ik hier speciale planten had gekregen. Hoe dan ook, ik heb ze natuurlijk onmiddellijk opgepot en in ondiepe bakken geplaatst.  De volgende dag: grote paniek.
Ik werd wakker en zag dat het enorm had gevroren.  5 cm ijs op al mijn vijvers, elk blad van mijn prachtige planten waren vervrozen en ook de bloemen natuurlijk.
Dit bewijst de kwaliteit van wat Kirk Strawn voort heeft gebracht, want geen enkele van deze planten is verloren gegaan.  En tot op vandaag heb ik ze nog allemaal.

Unnamed hybrid
Unnamed hybrid

James’ cultivars

James Knock is nog niet zo lang geleden gestart met kruisen, maar heeft er wel al meer dan 200 voort gebracht.

“De meeste van mijn variëteiten werden gemaakt in 2010, maar spijtig genoeg door andere verplichtingen, hebben de meeste hun leven gespendeerd in 10 liter emmers. Het verbaasd me elke keer hoe de planten evolueren wanneer ze dan toch meer ruimte krijgen.

Benoemen

Zoals u al weet, ik ben altijd benieuwd naar het verhaal achter de naamkeuze.  Ik ben dan ook heel nieuwsgierig naar de eerste naam die James zal kiezen.

“Ik heb nog geen enkele van mijn cultivars officieel benoemd, vooral omdat ik geloof dat een plant een naam écht moet verdienen.  En het grootste deel van mijn cultivars werd nog niet uitvoerig getest.
Ik moet wel toegeven dat veel van mijn cultivars al koosnaampjes hebben gekregen, gewoon omdat deze gemakkelijker te onthouden zijn dan nummers.  Ik heb er eentje “compost” genoemd, omdat ze daar ook bijna is in beland.”
Het doet mij denken aan het verhaal van zijn mentor, Dr. Robert Kirk Strawn en zijn compost waterlilyClyde Ikins genaamd.
Als we de foto van wat James Compost noemt zien, dan denk ik dat we af en toe eens door de composthoop van James Knock gaan moeten rommelen, wat een knapperd is deze dame toch ?

Ouders

Gezien elke veredelaar een doel voor ogen heeft, gaan sommigen doelbewust een bepaalde plant uitkiezen als moederplant. Omdat de temperaturen in de U.K. niet zo ideaal zijn voor waterlelies, probeert James gewoon een beetje van alles uit.

“Door het koudere klimaat, is het soms heel moeilijk om de gewenste zaadpod te krijgen en zelfs nog moeilijker om die kruising te herhalen.

Daardoor probeer ik ook altijd andere mogelijkheden uit.  Ik heb kruisingen van 10 jaar geleden die ik nooit meer heb kunnen herhalen.  Ik ben er zeker van dat het gebrek aan een consistente warmte in de U.K. een grote invloed heeft op de vruchtbaarheid. Dat hoort natuurlijk allemaal bij de uitdaging van het veredelen, maar het werkt ook heel verslavend.”

Unnamed hybrid
Unnamed hybrid

Toekomst

Vanzelfsprekend willen we weten waar en wanneer we zijn mooie creaties kunnen kopen.
Mar spijtig genoeg zijn ze niet te koop, noch kan je ze bewonderen in een publieke tuin.

James vertelde me wel dat hij aan het uitzoeken is om zijn planten toch op de wijde wereld los te laten in de nabije toekomst.

Ik denk dat we allemaal uitkijken naar deze nabije toekomst…maar het belangrijkste vind ik wel, dat hij gewoon verder zijn gangetje gaat, zodat we ooit de prachtige kwaliteit van zijn culitvars kunnen bewonderen.